به گزارش خبرگزاری شنو، نمایشگاه «مرا بخوان» با محوریت آثار تلفیقی خط، نقاشی و موسیقی، کوششی در باب جستار موسیقی ایرانی در عالم نقاشی و خط بود که تلاش دارد به روح موسیقی اصیل ایرانی نزدیک شود.
در این نمایشگاه که به آثار یلدا دوستی اختصاص دارد، ۹ اثر آبستره انتزاعی با ۹ قطعه موسیقی اثر محمدرضا شجریان تلفیق شده و در معرض دید علاقمندان قرار گرفته است. این نمایشگاه از تاریخ ۲۹ آذرماه آغاز شده و تا هفتم دی‌ماه ادامه دارد.
دو اتفاق در این نمایشگاه رقم خورد از یکسو قطعات شجریان برای پخش در نمایشگاه «مرا بخوان» تنظیم دوباره شده‌اند و ار سویی دعوت از ابراهیم الفت (هنرمند خوشنویس) برای خطاطی تمام اشعار قطعات موسیقایی روی آثار است. یلدا دوستی درباره جزییات این رویداد با ایلنا گفتگو کرد.
در چه رشته ای تحصیل کرده‌اید و چه شد به برگزاری نمایشگاهی انفرادی فکر کردید؟
رشته تحصیلی من معماری است ولی از کودکی علاقه شدیدی به نقاشی داشتم. در حال حاضر نزدیک به ۱۲ سال است که به صورت حرفهای در این زمینه کار می‌کنم. تاکنون علاقه‌ای به برگزاری نمایشگاه نداشتم و این‌بار هم هدفی که داشتم باعث شد تا نمایشگاه را برگزار کنم.
ایده شکل‌گیری نمایشگاه از کجا شکل گرفت؟
من از کودکی علاقه شدیدی به استاد شجریان داشتم و با شنیدن صدای ایشان حس و حال عجیبی پیدا می‌کردم. این حس در من ادامه پیدا کرد و در حال حاضر حتی زمانی که مشغول کار می‌شوم هم صدای استاد شجریان همدم من میشود. از مدت‌ها قبل دوست داشتم این حس را به یک نحوی به افرادی که آثارم را می‌بینند نیز انتقال بدهم و این‌طور شد که تصمیم گرفتم نمایشگاه «مرا بخوان» را برگزار کنم.
انتخاب آثار چگونه و بر چه اساس رخ داد؟
تمام آهنگ‌هایی که من برای استفاده در این نمایشگاه انتخاب کردم، آهنگ‌های استاد شجریان هستند که مهریاد کیارسی آنها را در تنظیم مجدد وارد فضای پاپ کرده است.
چرا این ریسک را انجام دادید که موسیقی شجریان را به پاپ نزدیک کنید؟
من زمانی که با مهریاد کیارسی آشنا شدم و موزیک‌های ایشان را گوش دادم، احساس کردم حتی اطرافیانم که به موسیقی سنتی علاقه ندارند هم موزیک‌هایی که ایشان تنظیم کرده‌اند را دوست دارند و به همین خاطر تصمیم گرفتم که برای این کار از موزیک‌های ایشان استفاده کنم تا کمی جنبه عمومی‌تری پیدا کند. استاد شجریان را همه دوست دارند ولی موسیقی سنتی طرفداران خاص خودش را دارد و به همین خاطر احساس کردم شاید موزیک‌هایی که مهریاد کیارسی در تنظیم مجدد وارد فضای پاپ کرده برای این کار مناسب‌تر باشد. در نمایشگاه «مرا بخوان»، ۹ اثر وجود دارد که آنها الهام گرفته از ۹ اثر موسیقی هستند. ضمن اینکه اشعاری که در این تابلوها توسط دکتر ابراهیم الفت خطاطی شده‌اند نیز مربوط به همین قطعه‌های موسیقی هستند.
مخاطب چگونه باید با آثارتان در نمایشگاه مواجه شود؟
در حال حاضر علاقه‌مندان وقتی وارد نمایشگاه می‌شوند، هدست را بر روی گوش خود می‌گذارند و موسیقی را پخش می‌کنند. هر اثر یک هدست مخصوص دارد که در آن موزیک مربوط به آن اثر پخش میشود. در واقع فضای نمایشگاه طوری طراحی شده که آنها همزمان با گوش دادن به موسیقی می‌توانند تابلوها را مشاهده کنند. احساس کردم با این کار می‌توانم آن حسی که خودم هنگام گوش دادن به آثار استاد شجریان پیدا می‌کنم را با مخاطبان به اشتراک بگذارم.
در آثار نمایشگاه از چه تکنیک و ساختاری استفاده کرده‌اید؟
سعی کردم آثاری که در این نمایشگاه می‌آورم القاکننده فرم، شکل یا چیز خاصی نباشند، بلکه بیشتر تلاشم این بود که حس خودم را به صورت کامل پیاده کنم. سبک آثار، آبستره انتزاعی است و من از متریال میکس مدیا استفاده کرده‌ام و هر متریالی یک بافت و شکل متفاوت دارد.
درخصوص همکارای با آقای ابراهیم الفت بگویید. این تجربه به چه صورت بود؟
این همکاری یک چالش بسیار بزرگ برای من و دکتر الفت بود، چراکه در هنرهای بصری بسیار دشوار است که یک نفر دیگر بر روی کار دست ببرد. در عین حال آن انسجام، وحدت و یگانگی کار نیز حفظ شود. من از افراد مختلفی دعوت کردم. در این کار با ما همراه شوند ولی اغلب آنها به سختی کار اشاره کردند.
اساسا در چنین کارهایی باید افراد روحیه مشترک داشته باشند. یکپارچگی کار از دستشان در نرود. در نهایت خوشبختانه دکتر الفت دعوت مرا پذیرفتند و ما تصمیم گرفتیم این کار را به صورت مشترک با یکدیگر انجام بدهیم. من از این بابت بسیار خوشحال هستم و فکر می‌کنم تجربه همکاری با ایشان برای من تجربه بسیار خاصی بود. وقتی به آثار نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که آثار همخوانی خوبی پیدا کرده‌اند. آثار به نحوی شده‌اند که اگر من نگویم که با خط دکتر الفت نوشته شده‌اند، ممکن است کسی متوجه این موضوع نشود.
آیا در این آثار به خوانش مخاطب توجه شده یا تنها موسیقی محور بوده است؟
صد درصد به خوانش مخاطب هم توجه شده است. اساساً این ایده از ابتدا به این شکل به ذهن من آمد که بتوانم آن حس و لذتی که از صدای استاد شجریان در خلوت خودم می‌بردم را با مخاطبین به اشتراک بگذارم.
در مورد نامگذاری این نمایشگاه نیز توضیح دهید.
استاد شجریان را نه به عنوان یک انسان و هنرمند، بلکه به عنوان فرهنگ و منبع عشق باید درک کرد، شنید، نوشت و خواند. در مورد نامگذاری باید بگویم مانند خلق هر کدام از این تابلوها، انتخاب عنوان «مرا بخوان» برای این نمایشگاه نیز یک الهام لحظه‌ای بود.
انتهای پیام/
