شنو

سایت خبری موسیقی شنو

شنو

سایت خبری موسیقی شنو

شنو

اطلاع از هر خبر موسیقی با سایت خبری موسیقی شنو

  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، مراسم رونمایی از جلد سوم «ده قطعه برای دف» تالیف مهرداد کریم خاوری روز جمعه ۱۹ آذرماه از ساعت ۱۶ با حضور جمعی از هنرمندان در خانه موسیقی برگزار می شود.

مهرداد کریم خاوری، مدرس و نوازنده دف متولد سال ۱۳۴۷ در سنندج است. وی از سال ۱۳۶۱ تدریس دف را در تهران آغاز کرده و در سال ۱۳۷۲ با استاد محمدرضا لطفی آشنا شد.

در آلبوم «یادواره نورعلی برومند» در کنار گروه شیدا به سرپرستی ایشان به هنرنمایی پرداخت. وی همچنین تدریس دف را در «مکتب خانه میرزا عبدالله» ادامه داد. کریم خاوری در سال ۱۳۷۴ با استاد مهدی کمالیان آشنا شد و در مدت کوتاهی از محضر وی بهره برد.

از دیگر آثار کریم خاوری می توان به آلبوم های «درحلقه سودای تو»، «حلقه هستی»، «حلقه مقام»، «حلقه رندان» و کتاب های «آیین دف نوازی ۲جلد»، «نواى دف»»، «ده قطعه برای دف(سه جلد)» و همچنین نوازندگی در آلبوم های «امیر کبیر»( به خوانندگی شهرام ناظری)، «دردی کشان»، «باز باران» و «خروش بحر» اشاره کرد.

زمان برگزاری

مراسم رونمایی از سومین جلد کتاب «ده قطعه برای دف» اثر مهرداد کریم خاوری روز جمعه ۱۹ آذرماه از ساعت ۱۶ در خانه موسیقی ایران واقع در خیابان فاطمی غربی، نرسیده به جمالزاده پلاک ۲۷۰ برگزار می شود.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

ه گزارش خبرگزاری شنو، قوالی یکی از گونه‌های موسیقی آسیای شرقی (هند و پاکستان) و افغانستان و مرتبط با عرفان و مذهب است و بنا به عقیده بزرگان این عرصه، نوعی عبادت به شمار می‌آید. در قوالی، شعر اهمیت بسیار دارد و شیوه اجرای آن، جمعی و گروهی و مدت زمان یک قطعه‌اش به طور معمول بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه است. خوانندگان و نوازندگان قوالی به دلیل تکرار ابیات و اذکار به نوعی سرمستی می‌رسند که باعث می‌شود گذر زمان را احساس نکنند و مخاطب نیز با آن‌ها همراه می‌شود.

بهانه تماس و جواد تابش، موزیسین و قوال اهل افغانستان

بهانه تماس با جواد تابش، موزیسین و قوال اهل افغانستان که این روزها در ایران به سر می‌برد همکاری تازه‌اش با موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی است. در این همکاری تازه که با نظارت و تنظیم هوشنگ جاوید و حضور جواد تابش (قوال نواگر)، غلام سخی ‌رسولی (دوتار افغانی‌نواز)، نسیم خوشنواز (رباب)، کنعان دل‌آهنگ (طبلا) و… آماده شده، براساس گفته جاوید، برای نخستین بار در تاریخ موسیقی قوالی، «قوالی رضوی» ایجاد و به مرحله اجرا درآمده است.

جواد تابش، زاده هرات است و تا پیش از سقوط هرات به دست طالبان، در این شهر به سر می‌بُرد و اتفاقی را که پس از آن رخ داد، این‌طور توصیف می‌کند: «ما مشهد را خانه دوم‌مان می‌دانیم و پدربزرگ‌هایمان از قدیم می‌گفتند هرات بوی امام رضا را می‌دهد و این شد که ما هم از هرات به مشهد آمدیم.»

آن‌چه در ادامه می‌خوانید حاصل گفت‌وگویی است با او که از ۵، ۶ سالگی به واسطه علاقه‌مندی پدرش به موسیقی کلاسیک، این موسیقی را دوست داشته و از ۱۴، ۱۵ سالگی زیر نظر محمدحسین سرآهنگ که سرتاج موسیقی یا بابای موسیقی و از اساتید ورزیده موسیقی افغانستان می‌نامدش، قوالی را به‌عنوان بخشی از موسیقی کلاسیک ادامه داده است.

وقتی «قوالی رضوی» برای نخستین بار در تاریخ موسیقی قوالی، ایجاد و اجرا می‌شود     

جواد تابش در پاسخ به این سوال که همکاری تازه‌اش با موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی چگونه رخ داده است، به خبرآنلاین چنین می‌گوید: «خوشبختانه در این مدتِ دو، دو و نیم‌ماه که به ایران آمده‌ام با هنرمندان و دوستان باسابقه‌ای ارتباط برقرار کرده‌ام و این دوستان گفتند که از طرف آستان قدس رضوی برنامه‌ای هست و می‌خواهند از شما آهنگی داشته باشند و ضبط کنند. زمانی که اشعار را به ما دادند متوجه شدم که در وصف امام رضا(ع) است. ما این‌ها را آماده ساختیم، به استودیو رفتیم و با دوستانی چون استاد هوشنگ جاوید آشنا و بسیار خوشحال شدیم. این عزیزان و خصوصا استاد جاوید کار مرا که دیدند استقبال زیاد کردند و راهنمایی‌هایی پیرامون آهنگ‌هایی که اجرا می‌کردم ارائه دادند.»

او صحبتش را با توصیف عشق خود به امام رضا(ع) ادامه می‌دهد و می‌گوید: «من عاشق امام رضا(ع) هستم و به عشقِ جوادِ امام رضا نامم را جواد گذاشته‌اند. من از بچگی معجزات بسیاری از حضرت دیده‌ام و به این بزرگوار ارادتمندم و هرگاه مشکلی برایم پیش بیاید جایی و مرجعی جز ایشان برای درددل ندارم. پس باز هم این‌جا آمدم و باز هم نزد امام رضا(ع) درددل کردم و بعد از سه، چهار روز پیشنهاد شد که چنین برنامه‌ای داشته باشیم. خوشبختانه آمدم و این برنامه را اجرا کردم و با کمک و همکاری و محبت و یاری دوستان و یاری امام رضا(ع) برنامه تقریبا خوبی هم شد و قابل ذکر است که در کارهای آینده نوآوری‌های بیشتری خواهیم داشت.»

آشنایی با موسیقی کلاسیک از طریق پدر و علاقه‌مندی به قوالی با شاگردی محمدحسین سرآهنگ

جواد تابش در پاسخ به این سوال که آشنایی‌اش با موسیقی کلاسیک و قوالی به چه زمانی برمی‌گردد، چنین می‌گوید: «قوالی بخشی از موسیقی کلاسیک است و من از طفلی انجامش داده‌ام، از زمانی که اصلا آوازخوانی را شروع نکرده بودم.

می‌توانم بگویم از سن ۵ سال، ۶ سال ناخودآگاه به موسیقی کلاسیک علاقه بسیار داشتم و اصلا دست خودم نبود. خداوند جمیع اموات را بیامرزد، پدر ما را هم بیامرزد، او موسیقی کلاسیک زیاد می‌شنید و من هم به موسیقی کلاسیک و آهنگ‌های قوالی علاقه‌مند شدم تا سن ۱۴، ۱۵ سالگی که علاقه‌مندی‌ام به‌واسطه آشنایی با استاد محمدحسین سرآهنگ، سرتاج موسیقی یا بابای موسیقی و از اساتید ورزیده نه تنها موسیقی افغانستان که از جمله کلاسیک‌خوانان موسیقی هند و پاکستان بیش از پیش شد و دنباله‌روی از این مکتب را شروع کنم و همچنان هم موسیقی غزل و قوالی را به‌عنوان بخشی از موسیقی کلاسیک ادامه می‌دهم.»

او صحبتش را این‌طور تکمیل می‌کند و می‌افزاید: «هم غزل و هم قوالی بخش‌هایی از موسیقی کلاسیکند و منشا قوالی آن‌طور که ما از بزرگان‌مان شنیده‌ایم از شهر باستانی غزنی بوده است و در جنگ‌ها و هنگام حضور در میدان به‌جای رجزخوانی بیشتر قوالی می‌کرده‌اند و آهنگ‌های عرفانی و اشعار مذهبی و دینی را با هم و یک‌جا می‌خوانده‌اند تا این که حضرت امیرخسرو بلخی دهلوی، قوالی را به سیستم امروزه درآورد. این مختصر توضیحی بود که در مورد قوالی برای شما ارائه کردم.»

با آمدن طالبان به هرات اتفاقی افتاد که نمی‌خواهم جلوی چشمم مجسمش کنم

جواد تابش در پاسخ به این سوال که بعد از آمدن طالبان به هرات چه اتفاقی افتاد، می‌گوید: «ما ساکن هرات باستان بودیم و با آمدن طالبان، اتفاقات ناگواری افتاد که من، نه می‌خواهم جلوی چشمم مجسم‌شان کنم و نه می‌خواهم به ذکرشان بپردازم. ما تقریبا، دو، دو و نیم ماه است که به مشهد آمده‌ایم و روحیه‌مان به تازگی کمی عوض شده است.»

او ادامه می‌دهد: «من دوره قبل، بیست و هفت، هشت سال پیش هم که طالبان آمدند در افغانستان بودم و هنگام قدرت‌گیری دوباره‌شان، به همان ترس و هراس و بیمی که آن زمان داشتم دچار شدم.

بیم از این که هنرمندان موسیقی را می‌گرفتند، شلاق می‌زدند و آلات موسیقی را می‌شکستند و بر گردن‌شان می‌انداختند، صورتشان را سیاه می‌کردند و چون یک جانی، قاتل یا دزد بسیار خطرناک در شهر چرخ می‌دادند. چون این خطر را از قبل احساس کرده بودم برای خودم، خانمم و دخترم ویزا گرفتم و دو روز قبل از این که هرات سقوط کند خانم و دخترم را به مشهد فرستادم.»

تابش در توضیح این که چرا مشهد را برای مهاجرت انتخاب کرد هم می‌افزاید: «ما مشهد را خانه دوم‌مان می‌دانیم و پدربزرگ‌هایمان از قدیم می‌گفتند هرات بوی امام را می‌دهد و این شد که ما هم از هرات به مشهد آمدیم. ما در دهه شصت هم یک دوره مهاجرت را در مشهد گذراندیم و احساس می‌کنیم این‌جا، خانه و جای خودمان است و احساس غربت و بیگانگی آن‌چنانی نداریم.»

تابش با بیان این که تقریبا یک ماه و ۱۰ روز بعد از آمدن طالبان به هرات، همان‌جا بوده و نمی‌دانسته چه کند، می‌افزاید: «گاهی ریش می‌گذاشتم و گاهی ریش و سبیل را می‌زدم و می‌گفتم تغییر چهره بدهم مبادا بشناسندم. یکی می‌گفت فرار کن و برو و دیگری می‌گفت بمان.

من حالت بسیار بدی را گذراندم و نمی‌دانستم چه کنم چون مادرم، سه پسرم، دو عروسم و نوه‌ام در هرات بودند و هنوز هم هستند و من هم می‌خواستم همان‌جا باشم و از آن‌ها مراقبت کنم تا مبادا روزی طالبان به خاطر من، بلایی سر این‌ها بیاورند و می‌گفتم خودم باشم بهتر است.»

او صحبتش را این‌طور خاتمه می‌دهد: «کم‌کم دیدم چندان به شخص هنرمند کاری ندارند اما اعلام کرده‌اند که موسیقی حرام مطلق است و وقتی رگ و پوست و خون ما آغشته با موسیقی است حالت افسردگی در ما پیدا شد و مجبور شدم افغانستان را ترک کنم و به ایران بیایم.»

تابش در جواب این که وضعیت مادر، پسرها و عروس‌ها و نوه‌اش که در هراتند این روزها چگونه است هم می‌گوید: «شکر که مشکل خاصی از این بابت که اولاد من هستند وجود ندارد، مگر مشکلاتی عام. مشکلاتی چون عدم امنیت، بیکاری، نبود امکاناتی چون برق و مواد سوختی یا عرضه‌شان با قیمت بسیار در صورت موجود بودن و مشکلاتی از این دست اما تا به حال کسی به آن‌ها به خاطر این که پدرشان هنرمند بوده، کاری نگرفته است.»

رابطه طالبان با اهالی موسیقی؛ از گرفتن و شلاق‌زدن و آزاردادن تا ساز را به گردن انداختن

غلام‌سخی رسولی، دوتارنواز هراتی که از جمله حاضران در گروه تولید این قوالی رضوی هم بوده است، پیش از این و به بهانه اجرا در چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی ایران به خبرآنلاین گفته بود طالبان در دوره حکومت قبلی‌شان (۲۰۰۱–۱۹۹۶) می‌خواستند سازش را بشکنند.

به گردنش بیندازند و در بازار بچرخانندش و پای او را که مقاومت می‌کرده است، با آب جوش سوزانده‌اند. از جواد تابش می‌پرسیم آیا او هم تجربه چنین برخوردهایی از سوی طالبان با خود را در ذهن دارد؟

و او می‌گوید: «هنگام حضور طالبان در افغانستان، در سمت هرات، جوانان، دوستان و هرکس که مرا می‌شناخت با عشق و تضرع می‌گفت آقای تابش، دیوانه شده‌ایم، روانی شده‌ایم، به موسیقی نیاز داریم و من می‌گفتم خدایا! این‌ها، این مردم نیازمندند، این‌ها ضربه روحی خورده‌اند و دعوت‌شان را می‌پذیرفتم اما تمام آن مشکلات بعدی را جلوی چشم داشتم.

این که ممکن است طالبان مرا بگیرند، شلاق بزنند، اذیت کنند، ساز را به گردنم آویزان کنند و…. اما می‌گفتم عیبی ندارد، من که جرم و جنایتی نکرده‌ام، مردم مرا می‌شناسند و طالبان هرچه با من کنند و حتی اگر دور شهر بچرخانندم مردم می‌دانند که به خاطر موسیقی است. با وجود این، خوشبختانه گیر نیفتادم.»

او با ذکر خاطره‌ای می‌افزاید: «هرچند در آن زمان، در دو، سه مورد در جایی مشغول اجرای موسیقی بودیم و ناگهان طالبان آمدند و ما شروع به قوالی‌خوانی کردیم! و دیدیم که به ما کار نگرفتند، همان‌جا نشستند، قوالی را شنیدند و راه‌شان را گرفتند و رفتند.

من این را به حساب خوش‌شانسی‌ام، نیتم یا برکت همان اشعار مذهبی می‌گذارم که طالبان به ما کار نگرفتند وگرنه من هفت سال در دوره حضور طالبان در افغانستان، در کشور خودم بودم و موسیقی هم اجرا می‌کردم اما خوشبختانه هیچ‌وقت گیر نیفتادم.»

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، “علی آبادی” نوازنده تنبور گفت: وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در صحبت‌های خود درباره حمایت از موسیقی نواحی گفته‌ است، امیدوارم این وعده به‌زودی عملی شود چراکه در سه سال اخیر و ایام کرونا، هنرمندان موسیقی به‌ویژه موسیقی نواحی، بیش‌ترین ضربه را به لحاظ روحی و مالی خورده‌اند.

رضا علی‌آبادی آهنگساز موسیقی ایرانی

رضا علی‌آبادی آهنگساز موسیقی ایرانی، نوازنده تنبور و سرپرست گروه بزرگ تنبورنوازان جامی که به تازگی چهار قطعه موسیقی به آهنگسازی خود او و اجرای ۹۰ نوازنده تنبور ضبط شده است.

درباره این پروژه گفت: ۹۰ نوازنده تنبور در گروه «بزرگ تنبورنوازان جامی» از شاگردانم و اعضای ثابت گروه ثابت هستند. در دوران شیوع کرونا به واسطه کلاس‌هایی که داشته‌ایم ارتباطمان را حفظ کرده‌ایم که در همین راستا طی چند ماه اخیر پنج ویدئوکلیپ در فضاهای بنیاد رودکی، کاخ سعدآباد و فرهنگسرای نیاوران ضبط و پخش کرده‌ایم، این امر منجر شد که آخرین اجرای ما در تالار وحدت باشد که پنجشنبه، ۲۷ آبان ضبط شده و به زودی به صورت تصویری منتشر خواهد شد.

فعالیت‌های رضا علی‌آبادی در دوران کرونا

وی درباره فعالیت‌های خود در دوران کرونا ادامه داد: در سری کنسرت‌های آنلاین تالار رودکی با عنوان «ماه و نوا» یک اجرا داشتم و باقی زمان را چون منبع درآمدم از راه تدریس است، بیشتر به آن پرداختم که البته کار دیگری نمی‌شد کرد. با این حال نوشتن دو جلد کتاب را شروع کرده‌ام که یکی از آنها تقریباً ۶۰ تا ۷۰ درصد پیشرفت فیزیکی کرده و دیگری حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد و اگر بتوانم آنها را امسال یا سال دیگر منتشر خواهم کرد.

حمایت دستگاه‌های دولتی از گروه‌های موسیقی

این هنرمند درباره حمایت دستگاه‌های دولتی از گروه‌های موسیقی و مشکلاتی که در این دو سال از لحاظ مالی برای او و گروهش ایجاد شده است، تصریح کرد: در حال حاضر، این پروژه تا اطلاع ثانوی آخرین فعالیت گروه خواهد بود. ارکسترهای دولتی با بیش از ۷۰ نوازنده، ماهیانه حدود ۱۰۰ میلیون تومان برای تأمین و نگه‌داری هزینه می‌کنند؛ من تنها یک موسیقیدان هستم و حوزه کاری‌ام موسیقی نواحی است، چگونه این گروه را در شرایط اقتصادی کنونی مدیریت کنم؟

علی‌آبادی گفت: آقای وزیر درباره حمایت از موسیقی نواحی وعده‌هایی داده است، ما هنرمندان موسیقی نواحی امیدواریم در آینده نزدیک شاهد این حمایت‌ها از سوی ایشان باشیم، چراکه مثلاً خودم توانایی پرداخت وام‌های سنگین برای اداره گروه خود را ندارم. امیدوارم این اعتبار شامل حال انجمن موسیقی، بنیاد رودکی و دفتر موسیقی بشود تا از این طریق موسیقی نواحی جان تازه‌ای بگیرد.

علی آبادی افزود: گاهی یک هنرمند یا موسیقیدان گوشه‌ی گود نشسته و می‌گوید تا از او حمایت نشود قدم از قدم بر نمی‌دارد، اما امثال من و دیگر فعالان حوزه موسیقی نواحی برادری‌مان را ثابت کرده‌ایم.

من در سخت‌ترین شرایط کرونا ۹۰ نفر نوازنده را دور هم جمع کرده و از هزینه شخصی خود تصویربردار آورده، سالن گرفته، ویدئو ساخته و منتشر کرده‌ام. پس من برادری خود را ثابت کرده‌ام و اکنون از دستگاه‌های دولتی و جناب وزیر انتظار دارم به ما کمک کنند.

علی‌آبادی اضافه کرد: تأمین هزینه‌های چنین گروهی کار سختی است، نوازندگان این گروه لباس ندارند و بچه‌ها خودشان لباس تهیه کردند، ناهار و شام را خودشان آوردند و یا با گرسنگی و تشنگی سر تمرین حاضر شدند.

من و دیگر همکارانم جز موسیقی کار دیگری بلد نیستیم تا از طریق آن ارتزاق کنیم و در کنارش به موسیقی هم بپردازیم. پیش‌تر دلمان به سازمان خوش بود و می‌گفتیم هر طور هست پیش می‌رویم ولی با شرایط اقتصادی حال حاضر دیگر نمی‌شود.

این هنرمند درباره حس و حالی که پس از دو سال به همراه گروه خود به روی صحنه بازگشته‌اند، توضیح داد: این حس و حال، خیلی بی‌نظیر است. هنرمند و موسیقی او به اجرا و دور هم جمع‌شدن زنده است.

پیش‌تر اجرای آنلاینی از طرف بنیاد رودکی داشتم که حین آغاز کنسرت، حس و حال موجود در فضا آن‌قدر مرا فرا گرفت که تا چند دقیقه بغض گلویم را می‌فشرد و برای لحظاتی قادر به ساز زدن نبودم. طبیعتاً زمانی که همه نوازندگان گروه کنار هم جمع شدند نیز همین حال را داشتند، هر چند که تماشاگر در سالن نبود و انرژی در چرخش نبود، ابتدا بغضی همراه ما بود که گویی از آنچه چیزی که متعلق به ما بوده دور مانده‌ایم.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، «راه جنون» عنوان یکی از تازه‌ترین آثار موسیقایی منتشر شده در فرآیند فروش محصولات موسیقی است که طی روزهای آینده در قالب یک اثر بی کلام با نوازندگی بهداد بابایی و نوید افقه پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.

این اثر موسیقایی که تابستان امسال مجوز خود را از دفتر موسیقی وزارت ارشاد دریافت کرده بود، هم اکنون در مرحله پیش فروش قرار گرفته است.

بهداد بابایی و نوید افقه از جمله هنرمندانی هستند که تاکنون در رویدادهای متعدد داخلی و خارجی در قالب کنسرت‌های مشترک برنامه‌های پرمخاطبی را در معرض شنوندگان قرار داده‌اند.

بیو گرافی بهداد بابایی

بهداد بابایی از جمله هنرمندان شاخص موسیقی ایرانی است که در حوزه‌های نوازندگی سه تار، آهنگسازی و تدریس تمرکز بیشتری دارد. او آموزش سه تار را از هفت سالگی نزد دایی خود پرویز مشکاتیان آغاز کرد و پس از آن نیز نزد هنرمندانی چون محمد فیروزی و زیدالله طلوعی به فراگیری موسیقی پرداخت. این هنرمند پس از فراگیری ردیف میرزا عبدالله، ردیف «آقا حسینقلی» را نیز نزد داریوش پیرنیاکان آموخت و در حوزه‌های تئوری موسیقی و سلفژ نیز نزد محمد رضا درویشی به تکمیل آموزه‌های موسیقی‌اش پرداخت. بابایی همچنین نزد محمدرضا شجریان در حوزه «جواب آواز» نیز به فراگیری آموزه‌های موسیقایی‌اش پرداخت.

حضور در گروه موسیقی «عارف» و «شهنازی» به عنوان تک نواز و همکاری با هنرمندانی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، ایرج بسطامی، علی جهاندار، حمیدرضا نوربخش در کنسرت‌های مختلف داخلی و خارجی و تدریس موسیقی در دانشگاه هنر از جمله فعالیت‌های بابایی در حوزه موسیقی ایرانی است.

«بداهه خوانی و بداهه نوازی» به همراه ایرج بسطامی، «وطن من» با اجرای گروه عارف به سرپرستی پرویز مشکاتیان و خوانندگی ایرج بسطامی، «شکوه» به خوانندگی عبدالحسین مختاباد، «لحظه دیدار» با همراهی پرویز مشکاتیان، «کنج صبوری» با اجرای گروه «عارف» به سرپرستی پرویز مشکاتیان و خوانندگی علی رستمیان، «کنسرت گروه عارف» به سرپرستی پرویز مشکاتیان و خوانندگی حمیدرضا نوربخش، «بیست سال با پرویز مشکاتیان»، «در خیال» با خوانندگی محمدرضا شجریان و آهنگسازی مجید درخشانی، «آسمان» با اجرای گروه «شهنازی» به سرپرستی داریوش پیرنیاکان و خوانندگی حمیدرضا نوربخش، «جوی نقره مهتاب» با همراهی نوید افقه از جمله آثاری هستند که از بهداد بابایی در دسترس مخاطبان قرار گرفته‌اند.

نوازندگی/ خبرگزاری شنو

بیوگرافی نوید افقه

نوید افقه نیز از جمله نوازنده دارای اعتبار نوازندگی تمبک است که در عرصه‌های مختلف پژوهش و تدریس موسیقی ایرانی نیز به فعالیت مشغول است.

این هنرمند فراگیری ساز تمبک را به سال ۱۳۶۲ در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی نزد محمود فرهمند آغاز کرد و پس از آن ضمن فراگیری آموزه‌های تکمیلی خود در حوزه‌های نوازندگی، هارمونی، کنترپوان و ارکستراسیون نزد هنرمندان چون کامبیز روشن روان با گروه‌هایی چون «سروش»، «فرامرزپایور»، «دالاهو»، «آیینه»، «مسیحا»، «عارف» و چند گروه دیگر در قالب کنسرت‌های متعدد همکاری کرد.

افقه در سال ۱۳۷۹ نخستین آلبوم خود را در ایران و همچنین کشور فرانسه منتشر کرد. این در حالی بود که طراحی سه نمونه تمبک با صدا دهه‌ی و تکنیک اجرایی متفاوت از دیگر شاخصه‌های این آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی محسوب می‌شود.

«آوای خیال»، «آفرینش»، «معبد پیکره‌های چوبی» از جمله آلبوم‌های مستقل این نوازنده و حضور در آلبوم‌های «نواژه» به آهنگسازی مسعود شناسا، «سیاه مشق» از مهدی آذرسینا، «جوی نقره مهتاب» اثر بهداد بابایی،  «وهم» به هنرمندی حسام اینانلو، «سفر عسرت» اثر فرخزاد لایق و «راه بی نهایت» اثر میدیا فرج نژاد بخشی از پیشینه فرهنگی هنری نوید افقه را تشکیل می‌دهند.

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، “سعید عمرانی” معاون دادستان‌کل کشور، در گفت‌وگو  خود در خصوص تلاش شیطنت‌آمیز عده‌ای برای ترخیص غیرقانونی محموله آلات موسیقی، گفت: در شهریور ماه امسال مراجعه‌ای به اینجانب، مبنی بر ترخیص کالاهایی که نام آنها آورده نشده بود صورت گرفت، ادعا شده بود که کالاهایی که ترخیص نشده‌اند مشمول مقرراتی هستند که اگر دو برابر عوارض بدهند، از نظر قانونی مشکلی برای ترخیص ندارند.

سعید عمرانی معاون دادستان‌کل کشور

سعید عمرانی: طبق مکاتباتی که با گمرک ایران داشتیم، تأکید شد که اگر مطابق مقررات این مشکل، با پرداخت دو برابر عوارض حل می‌شود، مشکلی ندارد و شما هم موافقت کنید.

در همان مقطع از بوشهر با من تماس گرفتند و گفتند که “این محموله، شامل آلات موسیقی است و نیروهای امنیتی و خود دادستان بوشهر هم با توجه به غیرقانونی بودن این محموله، با ترخیص آن محموله مخالف هستند.،

بنده هم بلافاصله در مکاتبات بعدی به آن‌ها ابلاغ کردم که نوع کالا به من گفته نشده است و شیطنتی در اینجا رخ داده است، بنابراین به‌صورت فوری دستور دادم که با قاطعیت جلوی ترخیص محموله مذکور گرفته شود.

معاون دادستان‌کل کشور گفت: روزهای آخر آبان ماه از طریق یکی از نمایندگان مجلس مطلع شدم که این افراد با استناد به نامه اولیه بنده ـ که در شهریور ماه مبنی بر ترخیص این کالاها  به گمرک ایران ارسال شده بود ـ قصد دارند محموله آلات موسیقی را دوباره از گمرک خارج کنند.

عمرانی تأکید کرد: بلافاصله بنده به دادستان بوشهر تأکید داشتم که در همان شهریور ماه پرونده این محموله پس از اینکه مشخص شد محموله آلات موسیقی است بسته شود و اجازه ترخیص این کالا را ندادیم.

عده‌ای با سوءاستفاده از نامه اولیه می‌خواهند دوباره این کالاها را ترخیص کنند

سعید عمرانی افزود: عده‌ای با سوءاستفاده از نامه اولیه می‌خواهند دوباره این کالاها را ترخیص کنند. عملاً نامه اولی که من نوشته بودم پس از اینکه مشخص شد این محموله، محموله آلات موسیقی است کان‌لم‌یکن شده است و باید جلوی ترخیص این کالاها گرفته شود.

گفتنی است، در تاریخ ۱۳۹۹/۱۲/۱۲ عوامل نظارتی گمرک بر وجود برخی اشکالات و ایرادات در فرآیند انجام تشریفات گمرکی اظهارنامه‌های خاص از جمله بحث آلات موسیقی اشاره کرده بودند.

در همین راستا در بند ۸ نامه مکاتبه مورخ ۱۴۰۰/۲/۲۱ حوزه نظارت مذکور اعلام شده است کالای یادشده متروکه گردیده است.

در همین راستا از گمرک بوشهر خواسته شده بود ضمن بیان مشروح چگونگی تشریفات گمرکی اظهارنامه‌های مذکور، ابهامات به‌تفکیک هر بند به‌همراه ارسال مستندات مربوطه و با قید فوریت، برطرف شود.

با توجه به اینکه تعرفه اظهاری کالا ۸۵۱۸۲۱۰۰ (به‌شرح تجاری تک‌بلندگوی تعبیه‌شده در محفظه آن) که با شرح تجاری کالای موجود (لوازم و آلات موسیقی)‌ متفاوت و مغایر می‌باشد و همچنین مأخذ حقوق ورودی نیز مغایر و متفاوت است، بایستی شفاف‌سازی لازم در این حوزه انجام شود.

نکته بعدی این‌که بایستی مشخص شود، پذیرش اصلاحیه ثبت سفارش با توجه به مراتب فوق و قبل از رسیدگی‌های صورت‌گرفته و بازرسی‌های انجام‌شده بر چه اساس بوده است.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، مراسم گشایش نمایشگاه پوستر، نشانه و نشانه نوشته با عنوان «نغمه مانا» و همچنین نکوداشت زنده‌یاد محمدرضا شجریان عصرجمعه ۱۲ آذرماه در سالن شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

در این مراسم، غلامحسین امیرخانی، حسین علیزاده، همایون شجریان، عبدالجبار کاکایی، حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی، مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، فاطمه کرکه‌آبادی رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک، محمدجواد حق‌شناس، هوشنگ اردلان، مظفر شفیعی، بردیا صدرنوری، علی جهاندار، اسرافیل شیرچی، مهرداد شیخانی، مهردخت دارابی، اونیش امین‌اللهی و … حضور داشتند.

مراسم پس از پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و قرائت کلام‌الله مجید با اجرای زهرا تقی ملأ آغاز شد.

مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران به عنوان اولین سخنران ضمن خوشامدگویی به حضار، گفت: استاد محمدرضا شجریان ذوالفنون به معنای واقعی بود؛ هم در موسیقی و آواز و هم در احیای شعر کلاسیک و فارسی و هم دستی در خوشنویسی داشتند. بنابراین استاد شجریان، هر رشته‌ای را به کمال رساند.

وی بیان کرد: استاد خودش قبول زحمت برای مسئولیت مدیریت خانه نمی‌کرد اما همواره به عنوان همراه و مشاور عالی در کنار خانه هنرمندان بود تا این مامن امید هنرمندان شکل بگیرد.

امیرخانی: شجریان ادبیات را دوباره معنا کرد و ما مدیون او هستیم

غلامحسین امیرخانی استاد پیشکسوت خوشنویسی و مدیرعامل انجمن خوشنویسان ایران به عنوان سخنران بعدی گفت: نمی‌دانم با چه کلامی باید این توفیق و برکت را بیان کنم که هم اکنون در جلسه نکوداشت محمدرضا شجریان عزیز حضور دارم. شاید خانه هنرمندان ایران بتواند با برپایی جلسات دیدار فصلی، این توفیق را نصیب ما کند تا زمانی که استوانه‌های هنر مملکت در قید حیات هستند، از حضور آن‌ها بهره‌مند شویم.

وی سخنان خود را در دو بخش مطرح و بیان کرد: درویش عبدالمجید طالقانی استاد خط شکسته ایران می‌گوید «تو ای متاع محبت چگونه کالایی که قیمت تو نه مشتری داند، نه من به بندگی خواجه‌ی دگر راضی، نه خواجه‌ام روش بنده پروری دارد» در واقع خطاب درویش به دشواری‌های دوران مختلف و عدم عنایتی است که نصیب هنرمندان ما بوده است؛ ما به عنوان نماینده مردم ایران و صدها هزار هموطن عزیز که در این جلسه حضور داریم، قدر و قیمت این محبت و هنر را می‌دانند و این مقام در قلب آنها، زنده و جاویدان است.

امیرخانی با بیان اینکه جاویدان بودن هنر به دلیل این است که تاج سر آفرینش است، اظهار کرد: این همه آثاری که وجود دارد نشانه حضور پرقدرت و نیرومند هنرمندانی است که به واسطه قلوب مردم، پایه‌های این هنر هستند.

وی همچنین خود را در جایگاهی ندانست که درباره جایگاه موسیقی آوازی شجریان، سخنی مطرح کند و گفت: ما به عنوان جامعه خوشنویسی ایران تمام عمرمان روی گنجینه‌های حکمت و ادب این مملکت کار می‌کنیم، در واقع نوعی شاگردی و آموزشی دائمی داریم.

جنس هنر خوشنویسی به گونه‌ای است که با ادبیات هم‌نفس است اما ما تنها به عنوان ستایشگر استاد شجریان می‌توانیم بگوییم که ما یک عمر با کلام ادبیات الفت داریم و عشق ورزیدیم و در عین حال سعی کردیم خودمان را به نقطه‌ای برسانیم.

تا کمی به خودمان جرأت بدهیم شایسته شاگردی این ادب و هنر مملکت باشیم اما با صدای استاد شجریان، با جنبه دیگری از ادبیات و موسیقی آشنا شدیم. از این بابت شجریان ادبیات را دوباره معنا کرد که کلام چه اندازه در ذات هر بیت، معرفت و لطافت و انسانیت دارد. ما از این بابت مدیون او هستیم.

امیرخانی که بیش از ۵۰ سال با زنده‌یاد شجریان الفت و آشنایی خانوادگی داشته، در پایان به ذکر خاطره‌ای از محمدرضا شجریان پرداخت.

حق‌شناس: بزرگداشت محمدرضا شجریان وظیفه‌ای ملی و فرهنگی است

محمدجواد حق‌شناس در ادامه مراسم درباره نمایشگاه «نغمه مانا» بیان کرد: این نمایشگاه که به همت انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، انجمن خوشنویسان ایران، خانه موسیقی و خانه هنرمندان ایران برگزار شد. با رویکردی شایسته و هدفی بایسته شکل گرفته تا مشارکت هنرمندان بزرگ طراح گرافیست و خوشنویس، ادای دینی به ساحت خسروی آواز ایران داشته باشند. امام مهربانی‌ها حضرت امام رضا (ع) می‌فرمایند: «بزرگان خود را محترم شمارید.»

وی ادامه داد: استاد شفیعی کدکنی هنگامی که از شجریان سخن می‌گوید، بیان می‌کند «من حق خودم و در حد خودم نمی‌دانم درباره هنر شجریان صحبت کنم چون ایشان در موسیقی آوازی ایران جایگاهی را دارد که حافظ در شعر فارسی دارد. مگر ما در چندین هزار سال، چند حافظ داشته‌ایم» در حق استاد شجریان هیچ چیزی جز ستایش نمی‌توانیم داشته باشیم.

حق شناس همچنین گفت: بی‌گمان محمدرضا شجریان جز سرآمدان هنر ایران است و بزرگداشت او، وظیفه‌ای ملی و فرهنگی است. وی آراسته به چندین هنر است و ویژگی ممتازش، جامعیت او است و او در هنرهای بسیاری به کمال رسیده و استاد تمام هنر است. در عین حال اهتمام به هنر، او را از پرداختن به مسئولیت‌های اجتماعی و انسانی غافل نکرد. امیدوارم مقامات، صاحبنظران و مسئولان فرهنگی نیز به مسئولیت فرهنگی خود به شایستگی عمل کرده و دین خود را تمام و کمال به این شخصیت بی مانند هنر ایران ادا کنند. آثار وجودی محمدرضا شجریان در عرصه‌های مختلف، چنان متنوع، اثرگذار و ماندگار است که سال‌ها پویش و پژوهش در این باغ ارغوان، میوه‌های پرثمری را به ارمغان خواهد آورد.

بردیا صدرنوری آهنساز و نوازنده پیانو در ادامه به تک‌نوازی پیانو از ملودی‌های آشنا از آوازهای زنده‌یاد شجریان پرداخت که با همراهی حضار در خواندن ترانه «مرغ سحر» به پایان رسید.

علیزاده: شجریان شخصیتی بود که اتحاد به وجود می‌آورد

سخنران بعدی مراسم، حسین علیزاده نوازنده برجسته ایرانی و دوست دیرینه محمدرضا شجریان بود. وی با اشاره به آسمان آبی روز جمعه تهران، سخنان خود را با انتقادی نسبت به ممنوعیت نام بردن از محمدرضا شجریان بعد از درگذشت او، مطرح کرد و گفت: امروز آسمان تهران آبی و واژه امید واقعاً ملموس بود. همه روزهای ما همانند هوای تهران است که امید نیست. هنر همیشه نقشش امیدآفرینی و زندگی است و به همین دلیل است که برخی آن را دوست ندارند چون با زندگی مخالفند. صبح زود بلند شدم و این آسمان آبی را دیدم و با خودم گفتم حیف که امشب باید خوابید، چراکه باید تا می‌توانیم این آسمان آبی را ببینیم.

وی ادامه داد: وقتی آمدم و پوستر این نمایشگاه را دیدم، متوجه شدم همان آسمان آبی در این پوستر نقش بسته و شجریان، خورشید آن است. وقتی با این حال و هوا، طول پارک هنرمندان را طی کردم. به تدریج که به خانه هنرمندان نزدیک شدم فکر کردم که به سفر طولانی می‌روم و به جزیره‌ای وارد می‌شوم، جزیره‌ای که انگار در شهر ما قرار ندارد. در شهر ما آوردن نام این مرد بزرگ ممنوع است اما در این جزیره آوردن نام شجریان مشکلی ندارد و خودم را خرامان خرامان به جزیره‌ای رساندم که در آن می‌شود اسم او را بلند فریاد زد.

علیزاده افزود: بارها در سخنان دوستان شنیدیم که شجریان در قلب مردم است، پس ما یک گروهی داریم که جز مردم نیستند چون قلبشان سیاه است و شجریان در آن جای نمی‌گیرد.پ

«همایون شجریان»

این نوازنده موسیقی ایرانی، با اشاره به تلخی‌ها و شیرینی‌هایی که طی یک سال و نیم گذشت، گفت: علاوه بر تلخ و شیرینی، برخی مواقع هم آدم عصبانی می‌شد؛ شجریان تنها یک خواننده، خوشنویس، ساز نده ساز و.. نبود و در تاریخ موسیقی نیز با این ویژگی‌ها زیاد بوده‌اند و خیلی‌ها هم خواهند بود. در تاریخ همیشه هنرمندانی در خاطر می‌مانند که فقط ویژگی هنری ندارند و شجریان به همین دلیل در اذهان خواهند ماند.

وی اظهار کرد: برای من جالب بود که خیلی‌ها وقتی در حال صحبت هستند اصلاً نمی‌دانند درباره چه کسی سخن می‌گویند! به دلیل محدودیت‌های رادیو و تلویزیون داخلی، ما و مردم به شبکه‌های ماهواره‌ای خارج از ایران پناه بردند چون نسبت به شجریان بغض داشتیم و این بغض ما، مدت‌ها و تا همین امروز ادامه دارد. در این شبکه‌ها، خیلی‌ها صحبت کردند و خیلی صحبت‌های واهی درباره ایشان مطرح کردند که واقعاً جای تأسف داشت. در هر صورت ما در دنیایی متضاد زندگی می‌کنیم و امروز خیلی اتفاق خوبی بود که رقم خورد. شجریان شخصیتی بود که اتحاد به وجود می‌آورد. همین عده که در این سالن هستند و سرآمدان هنری به حساب می‌آیند، همیشه کنار هم نمی‌نشینند و نام شجریان است که ما را کنار هم قرار داده است.

این نوازنده برجسته با تاکید بر اینکه همگان از ارزش‌های هنری شجریان اطلاع ندارند اما او را می‌شناسند، بیان کرد: این موضوع به این دلیل است که شجریان فقط خواننده افسانه‌ای نیست و پشت همه هنرهایش، شعور، شجاعت و جسارت مشهود بود.

وی در پایان گفت: چیزی که باید درسی برای ما باشد این است که نباید عادت کنیم و راضی به این باشیم که در سالنی کوچک و پنهانی بزرگداشت بگیریم یا راضی نباشیم خیابانی را به نام شجریان کنند، چراکه اینها کافی نیست و تمام جغرافیای ایران را نیز به نام شجریان کنند، کم است. آن چیزی که باید درس بگیریم این است که این هنر با شخصیتی ساخته شده که آن، تکرارنشدنی است. صدای شجریان، صدای آشنای عشق است و اگر کسی خصومتی با عشق و زندگی دارند، با شجریان هم خصومت دارند. هنر آدمی مثل شجریان، نیاز انسان است. یادش بخیر.

چرا همایون شجریان در مراسم نکوداشت پدرش شرکت نمی‌کند!

همایون شجریان فرزند محمدرضا شجریان نیز در ادامه مراسم گفت: صحبت‌ها در مورد پدر می‌تواند جنبه‌های مختلفی داشته باشد و اگر بخواهم کلی بگویم، ایشان یک شخصیت تک بعدی نبود و نیست؛ در زمان حیات ایشان دیدم که یک قضیه در هر زمینه‌ای را تا انتها پی می‌گرفت و آن را به اتمام می‌رساند. همین مساله سبب شد آن چیزی که در ذهن داشت روی هر چیزی که متمرکز می‌کرد و می‌درخشید.

وی بیان کرد: عموی بزرگم خاطرات زیادی از پدر دارد که بسیار جذاب است که شاید بتوان روزی اینها را بیان کرد. به واقع در این مدت، از حضور در چنین جمع‌هایی پرهیز کردم چون می‌دانستم توانش را ندارم چون ممکن است حفاظی که برای خود تعریف کردم، بشکند و امشب نیز چنین رخ داد اما از طرفی حضور عزیزانی که مقام پدر را پاس می‌دارند، غنیمت است.

فاطمه کرکه‌آبادی رئیس هیأت مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران نیز در سخنانی کوتاه به ارائه گزارشی از ایده برپایی نمایشگاه «نغمه مانا» پرداخت و گفت: نمایشگاه «نغمه مانا» ادای دینی برای شجریان است؛ سال گذشته همزمان با درگذشت استاد بنا داشتیم این نمایشگاه را برگزار کنیم که بنا به دلایلی این مهم رخ نداد اما امروز خوشحالیم که با همراهی سه انجمن هنری دیگر توانستیم چنین حرکتی را به ثمر برسانیم.

در ادامه، حسن کریم‌زاده دبیر نمایشگاه «نغمه مانا» گزارشی از نمایشگاه ارائه و بیان کرد: پس از شکل‌گیری ایده برگزاری این نمایشگاه برای پاسداشت استاد شجریان، فراخوانی محدود برای ۱۱۰ عضو انجمن صنفی طراحان گرافیک ارسال شد که بر اساس آن، ۱۰۱ اثر از ۸۲ هنرمند و در میانه راه نزدیک به ۲۰ اثر خوشنویسی از انجمن خوشنویسان ایران به مجموعه اضافه شد.

دل‌نوشته آوا مشکاتیان برای پدربزرگش

 هنری که آینگی می‌کند پیوندتان را با این سرزمین و مردم نازنین. دور می‌شوم، پیر می‌شوم، هیچ می‌شوم؛ شما جاودانه پیدایید، شما تا همیشه در جان این سرزمین جاوید هستید و نقش می‌گردید به رنگ، خط می‌گردید به شعر، خاطره می‌گردید به وصال و مهربانی به لالایی. و داد بیداد ممتد مایید برای هر آنچه باید باشد و نیست.

در پایان غلامحسین امیرخانی، حسین علیزاده و دیگر حضار نمایشگاه پوستر و نشانه «نغمه مانا» را افتتاح کردند. نمایشگاه «نغمه مانا» به دبیری حسن کریم‌زاده شامل ۷۹ پوستر، ۲۷ نشانه و نشانه نوشته و ۲۱ تابلوی نفیس از هنرمندان عضو انجمن خوشنویسان ایران، توسط انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، انجمن خوشنویسان ایران، خانه موسیقی ایران و خانه هنرمندان ایران در گالری ممیز خانه هنرمندان ایران گشایش یافت.

شورای سیاست‌گذاری نمایشگاه نغمه مانا عبارتند از اونیش امین‌الهی، محمدجواد حق‌شناس، مهردخت دارابی، محسن سلیمانی، بردیا صدر نوری، فاطمه کَرکِه آبادی و حمیدرضا نوربخش.

حسن کریم‌زاده دبیر، عادل صدر ممتاز دبیر اجرایی، پرهام عرب مشاور دبیر و مجید کاشانی مدیر هنری این نمایشگاه هستند.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، در مراسم اختتامیه سومین جشنواره موسیقی امیرجاهد که با اجرای سهیل محمودی برگزار شد، ابتدا کلیپ معرفی شورای سیاست گذاری سومین جشنواره موسیقی امیرجاهد و یادبود زنده یاد علی مرادخانی پخش شد. اعضای شورای سیاستگذاری سومین جشنواره موسیقی امیرجاهد مهدخت معین، داریوش پیرنیاکان، حمیدرضا نوربخش، حمیدرضا عاطفی، هومان اسعدی، مهدی سبحانی، مهدی مساح بیدگلی و زنده یاد علی مرادخانی بودند.

این مراسم با اجرای گروه موسیقی امیرجاهد سیدرضا طیبی (آواز)، حسین روزبهانی (تار)، سعید همتیان (نی)، امیر حسین طریقت (تنبک) ادامه یافت و در ادامه مراسم بابک بنی حسینی (نماینده هیئت داوران) بیانیه هیئت داوران سومین جشنواره موسیقی امیرجاهد را قرائت کرد.

در بخشی از این بیانیه آمده است: اکنون که فرزندان هنرمندمان و خانواده‌های هنر دوست ایشان در شرایط دشوار بهداشتی-کرونایی که حدود دو سال است دست به گریبانش هستیم و محدودیتهای اقتصادی و اجتماعی که به طبع آن فشارهای روانی بسیاری را به همگان تحمیل کرده است.

توانسته‌اند با اشتیاق به آموزش و تمرین موسیقی بپردازند و در این جشنواره نیز شرکت نمایند، قدردان هستیم و با اذعان به کیفیت مطلوب و متنوع قطعات اجرایی و هنرنمایی زیبا و ماهرانه‌ی این عزیزان از تمامی شرکت کنندگان و مسئولین محترم در این جشنواره که بار دیگر یک رویداد بزرگ فرهنگی، هنری را رقم زده‌اند قدردانی می‌نماییم.

هیت داوران

هیئت داوران ضمن سپاس از همکاری و همیاری مسئولان و هنرمندان شرکت‌کننده و همچنین دوستداران موسیقی که در برگزاری این جشنواره سعی وافری داشته‌اند، رضایت خود را از سطح برگزاری جشنواره اعلام می‌دارد. بدیهی است تمامی آثار ارائه شده به دبیرخانه جشنواره مورد ارزیابی دقیق و داوری اولیه قرار گرفته، سپس در بخش دوم با اجراهای دونوازی و گروهی از طریق فضای مجازی (برای شرکت کنندگان شهرستان‌های کشور) و به صورت حضوری (برای شرکت‌کنندگان ساکن تهران) مورد ارزیابی و داوری قرار گرفته‌اند که درنهایت آثار و اجراهای برگزیده شایسته قدردانی توسط هیئت داوران انتخاب و معرفی شده‌اند.

هیئت داوران ضمن ارج نهادن به تلاش تمامی عزیزان شرکت کننده در این رخداد فرهنگی-هنری، امیدوار است دگربار برای چهارمین دوره جشنواره سراسری موسیقی امیرجاهد با شناسایی آثار ارزنده، ضمن تقدیر و تشویق برگزیدگان، شرایط مناسب جهت تداوم و توسعه فعالیت‌های افراد مستعد در آینده به شکلی صحیح و مفید فراهم شده و حمایت و پیگیری‌های لازم از سوی متولیان امر به نحو مقتضی و موثر صورت گیرد.

سپس از هیئت داوران جشنواره محمد اسماعیلی، آذر هاشمی، وارطان ساهاکیان، علی تحریری و بابک بنی حسینی تقدیر شد.

سخنان «حمیدرضا نوربخش»

در ادامه مراسم، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) در سخنانی ضمن ابراز خوشحالی از برگزاری مراسم اختتامیه جشنواره موسیقی امیرجاهد گفت: نزدیک به دوسال است که از این جمع‌ها و دیدار‌ها دور افتاده بودیم و امیدوارم این برنامه سر آغازی بر برگزاری برنامه‌ها باشد.

وی افزود: روزی که برای جشنواره موسیقی امیرجاهد برنامه ریزی می‌کردیم تمام سعی‌مان بر این بود که به هیچ عنوان موازی کاری نشود. ما در کشور جشنواره‌های موسیقی فجر، جشنواره موسیقی جوان، جشنواره موسیقی نواحی را با رویکرد خاص خودشان داریم و تلاش بر این بود.

این جشنواره بخشی را پوشش دهد که جشنواره‌های دیگر به آن نپرداخته‌اند، مانند دونوازی و گروه نوازی. تلاش بر این بوده و خوشبختانه این جشنواره راه خودش را خوب پیدا کرده است و سومین دوره آن نیز با موفقیت به پایان رسید و باید از هیئت محترم داوران و دیگر دست اندکاران جشنواره تقدیر و تشکر کنم.

نوربخش گفت: خوشبختانه «خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد» در منطقه ۱۴ شهرداری تهران به پایگاه خوب موسیقی تبدیل شده است. محل رفت و آمد اهل هنر شده و کلاس‌ها و نشست‌های بسیار خوبی هم در آنجا برگزار می‌شود و ما هم همیشه در کنار عزیزان در آن مجموعه بودیم و از هیچ کمکی دریغ نخواهیم کرد.

مدیرعامل خانه موسیقی افزود: در حالی که می‌دانیم متاسفانه فعالیت‌های هنری به مرکز شهر و بالا متمرکز شده است و این یکی از مصیبت‌ها تبدیل شده است که باید اینجا اشاره کنم که متاسفیم که اجراهای موسیقی‌مان در سال‌ها با بلیت‌های بسیار گران برگزار می‌شود و موسیقی از دسترس توده مردم و مخاطبان مهم و اصلی موسیقی دور بوده است. طبقه متوسط جامعه، بدنه‌ی کارمند و دانشجوی جامعه امکان کنسرت رفتن ندارد و اگر هم بتواند شاید سالی یکبار! ما باید هزینه‌های اجراهای موسیقی را پایین بیاوریم در صورتی که تمام سالن‌ها دولتی یا متعلق به شهرداری هستند. البته ساختار سالن‌ها هم به شکلی شده که باید خودشان هزینه‌های خودشان را تامین کنند و از جایی حمایت نمی‌شوند. مثل همین خانه هنرمندان که شاید مهمترین مرکز هنری ایران در جهان باشد. باید از در اینجا از زحمات جناب رجبی معمار تشکر کنم که روشن نگاه داشتن چراغ خانه هنرمندان مرهون زحمات ایشان و همکاران‌شان است.

یادی از زنده یادعلی مرادخانی

نوربخش در ادامه یادی از زنده یادعلی مرادخانی عضو شورای سیاست‌گذاری این جشنواره کرد و گفت: مسئولان و مدیران این نکته را در نظر بگیرند که وقتی جایی هستند کاری کنند که رد پا و یادگار ارزشمندی از خود بجای بگذارند که وقتی از آنجا رفتند همه یاد آن‌ها بکنند. علی مرادخانی از آن دسته مدیران بود که ما اهالی موسیقی ایشان را همیشه در کنار خود داشتیم. او شخصیتی ارزشمند بود که خودش در حوزه فرهنگ و هنر دغدغه داشت.

نوربخش در پایان گفت: خانه موسیقی یکی از کارهایی که مجدانه پیگیری کرد همین نامگذاری‌های معابر شهر تهران به نام مفاخر موسیقی بود. جلسات متعدد در شوراها داشتیم، مکاتبات بسیاری انجام دادیم و آقای دکتر حق‌شناس با پیگیری جدی و مستمر این کار را به انجام رساندند که باید از ایشان تشکر فراوان داشته باشیم.

در بخش بعدی مراسم از بابک بنی حسینی، سید محمدعلی موسوی، مهدیه رضا زاده، امیرحسین طریقت، مرتضی میر، فرنوش تدین، علی فاطمی، محسن میکائیل و سینا قادری به عنوان مدرسان برتر «خانه موزه دکتر معین و استاد امیرجاهد» تقدیر شد.

در ادامه مراسم غزاله نیک پی و نگین کاظمی (برگزیدگان بخش دونوازی کلاسیک) و هومان ابراهیمی (برگزیده بخش تکنوازی کلاسیک) به اجرای دو قطعه پرداختند و سپس با حضور اعضای شورای سیاستگذاری و هیئت داوران از برگزیدگان سومین جشنواره موسیقی امیرجاهد با اهدای لوح و تندیس تقدیر شد.

برگزیدگان سومین جشنواره موسیقی امیر جاهد: 

بخش دونوازی ایرانی

گروه سنی الف: میرعلی قاسمی و کسری رفیعی (از اصفهان) رتبه اول، آراد ساعد و آرین ساعد (از تهران) به عنوان شایسته تقدیر

گروه سنی ب: مهدی اشرفیان و بنیامین سالک (از اصفهان) رتبه اول، زهرا توان و زیبا توان (از کرمان)، پرستو شفیعی و دانیال ایمانی پور (از اصفهان) رتبه دوم مشترک

بخش دونوازی کلاسیک

گروه سنی ب: امیرحسین صادقی و سارا جان نثاری (از تهران) شایسته تقدیر

گروه سنی ج: غزاله نیک پی و نگین کاظمی‌پور (از رودهن) رتبه اول

بخش اجرای گروهی ایرانی

گروه سنی ب: گروه «عشاق کاشان» به سرپرستی مجید خلیق از کاشان

بخش اجرای گروهی کلاسیک

گروه سنی ب: گروه «توتم» به سرپرستی عرفان شریف زاده از تهران.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، جلسه دبیر و مدیران سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر با سرپرست معاونت امور هنری برگزار شد.

در این جلسه که با حضور محمد اله‌یاری فومنی (سرپرست دفتر موسیقی و رییس سی و هفتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر) برگزار شد، حسن ریاحی (دبیر)، اردوان جعفریان (مدیر بخش بین الملل)، امیرعباس ستایشگر (عضو هیت انتخاب) و محسن رجب‌پور (عضو شورای ارزیابی جشنواره سی و ششم) گزارشی از فعالیت‌ها و اقدامات برای برگزاری این دوره جشنواره ارائه کردند.

محمود شالویی (سرپرست معاونت امور هنری) نیز با تاکید بر اهمیت جشنواره‌های هنری فجر گفت: جنبه‌ها و مشخصه‌های هنری جشنواره موسیقی فجر و حضور گسترده و موثرهنرمندان و گروههای هنری در جشنواره موسیقی فجر مورد توجه است.

بخش رقابتی جشنواره نیز فرصتی است تا آثار و تولیدات موسیقی با نگاه کارشناسی و تخصصی ارزیابی شود. بخش بین المللی جشنواره موسیقی فجر نیز اهمیت قابل توجهی دارد و به ارتباط با گروههای هنری دیگر کشورها کمک می‌کند.

زمان برگزاری

سی و هفتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر ۲۴ تا ۲۹ بهمن ماه سال جاری به دبیری حسن ریاحی برگزار می‌شود.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، «محمد معتمدی» خواننده کشورمان با اشاره به کلیپی که چندی پیش ساسی مانکن با حضور یک بازیگر فیلم‌های غیراخلاقی منتشر کرده بود، از مدیران فرهنگی کشور برای نداشتن راهبرد، برنامه، سیاست‌گذاری و … در پهنه موسیقی کشور، انتفاد کرد.

محمد معتمدی، خواننده سرشناس کشورمان، در نوشتاری که در اینستاگرام خود به اشتراک گذاشته است، به بی‌برنامگی و نابسامانی مدیریت موسیقی کشور، اعتراض کرد.

او نوشته است:

«چندی پیش که یک کلیپ موسیقی، با حضور یک بازیگر فیلم‌های غیر اخلاقی منتشر شده بود، برخی از عزیزان چنان از نداشتن استراتژی و سیاست‌گذاری صحیح دولت در حوزه فرهنگ و موسیقی حرف زدند و از کم کاری‌ها گله‌مند بودند که گمان می‌کردیم اگر خود این عزیزان بیایند راس امور، از همان ساعت اول، چه تحولاتی در زمینه موسیقی و فرهنگ رخ خواهد داد.
چهار ماه گذشت…
کو؟
موسیقی هنوز حتی مدیر هم ندارد.
یادمان نرود اگر درختی قرار است بار بدهد همان اول بهار باید شکوفه بدهد.»

 

ساسی /خبرگزاری شنو

بیو گرافی «محمد معتمدی»

سید محمد معتمدی (زادهٔ ۲ مهر ۱۳۵۷ در کاشان)، خوانندهٔ اهل ایران است.حمد معتمدی فراگیری آواز و همچنین ساز نِی را به صورت خودآموز از سنین نوجوانی آغاز کرد. از سال ۱۳۷۶ شروع به فراگیری شیوه آواز طاهرزاده نزد حمیدرضا نوربخش کرد.

او همچنین به‌سبب علاقه‌ای که به مکتب آواز اصفهان داشت، همزمان به تمرین و الگوبرداری از آواز اساتیدی چون تاج اصفهانی و ادیب خوانساری پرداخت و در این مسیر از راهنمایی کسانی چون: حسین عمومی و علی‌اصغر شاه‌زیدی استفاده کرد. او تاکنون با گروه‌های متعددی فعالیت داشته که از جمله آنها می‌توان به گروه خورشید (مجید درخشانی)، همنوازان شیدا (محمدرضا لطفی)، ارکستر ملی ایران (فرهاد فخرالدینی)، هم آوایان (حسین علیزاده) و گروه ادیب (که خودش پایه‌گذار آن است) اشاره کرد. محمد معتمدی دانش‌آموختهٔ دانشگاه صدا و سیما است.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز
  • ۰
  • ۰

به گزارش خبرگزاری شنو، فراخوان اولین جشنواره موسیقی عاشیقی استان همدان با نام «عاشیقلار بایرامی» منتشر شد.

به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان در این خصوص گفت:  این جشنواره با هدف حفظ و اشاعه موسیقی مقامی و عاشیقی و با توجه به وجود پتانسیل‌های منحصر به فرد در حوزه موسیقی ترکی و عاشیقی و همچنین وجود هنرمندان برجسته و صاحب نام بومی در استان به میزبانی شهرستان کبودراهنگ برگزار می‌شود.

احمدرضا احسانی ضمن دعوت از هنرمندان، پژوهشگران و تولیدکنندگان آثار موسیقی برای شرکت در این جشنواره. اظهار کرد: اجرای موسیقی عاشیقی در سه بخش بصورت غیر رقابتی و آثار مکتوب (کتاب و مقاله) و آثار صوتی به صورت رقابتی خواهد بود.

وی خاطرنشان کرد:

هنرمندان در بخش موسیقی عاشیقی (غیررقابتی) می‌توانند در سه محور اجرای داستان‌ها و مقام‌ها توسط ساز چگوور؛ اجرای داستان‌ها و مقام‌ها توسط ساز تار و اجرای مقام‌های ویژه موسیقی ترکی همدان با ساز بالابان و سرنا، با ارائه آثار و تکمیل فرم درخواست در جشنواره شرکت کنند.

احسانی درباره بخش آثار مکتوب (کتاب و مقاله) و آثار صوتی (رقابتی) هم توضح داد: در این بخش محققان و تولیدکنندگان آثار صوتی می‌توانند با ارسال اثر خود که در بازه زمانی ۱۳۹۵ به بعد در زمینه کتاب، مقاله و آلبوم  منتشر کرده‌اند، اقدام به شرکت در همایش کنند و در این بخش در سه حوزه کتاب و مقاله و آلبوم به اثر برگزیده جایزه اختصاص داده می‌شود.

نحوه شرکت

علاقمندان برای دریافت فرم شرکت در جشنواره و کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به سایت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان مراجعه کنند.

انتهای پیام/

  • شنو نیوز